Mysthea – Antyczne gildie Ilvash

Dziś parę słów o organizacjach występujących w Mysthei. Każda z gildii, kierując się swoimi tradycjami i celami, ma własny powód by jako pierwsza zbadać wyspy Henakoru.

Varorin – Gildia Kupców

Gildia Kupców reprezentuje interesy handlarzy, bankierów oraz pozostałych osób parających się wszelkiego rodzaju biznesem. Dbają o utrzymanie podatków na znośnym poziomie oraz o zapewnienie swobodnego obrotu dobrami w granicach królestwa. Niektórzy twierdzą, że członkowie tej gildii są bogatsi nawet od samej korony – co nie jest tak nieprawdopodobne, biorąc pod uwagę, że co zamożniejsi obywatele z radością składają na ich ręce dobrowolne datki w zamian za specjalne przywileje.

To pierwsza gildia, która uzmysłowiła sobie, że z artefaktem i odpowiednim skupieniem uzdolniony manipulator byłby w stanie wyruszyć na pokładzie napędzanego qoamem statku ze stolicy ku najbliższej z pięciu wysp, co stanowiłoby pierwszą w historii ekspedycję w te rejony. I od tego się wszystko zaczęło…

Jedyne co nimi kieruje, to pieniądze. Wśród nieodkrytych wysp widzą nowe źródło niezliczonych zasobów i skarbów. Fundują wyprawę, z nadzieją na zwrot ze sporym profitem.

Volarees – Gildia Szlachty

Gildia ta reprezentuje interesy arystokratów powiązanych z królewskim dworem, żyjących z rodowych majątków. Została powołana, gdy szlachta zorientowała się, że król zaczął powierzać zarządzanie królestwem innym organom. Wynikało to ze zrozumienia, że jeżeli szlachta nie zrobi czegoś, by zadbać o własne interesy, straci bardzo wiele na dłuższą metę.

Ich władza jest bezpośrednio powiązana z posiadanymi ziemiami, lecz gdyby ludność przestała wierzyć w ich potęgę najprawdopodobniej straciliby swe wpływy. Doskonale zdają sobie sprawę z wagi posiadania ziem, a w szczególności jak ważne jest być pierwszym przy ich zdobywaniu. Sponsorują ekspedycję w kierunku Henakoru ponieważ wierzą, że podbój nowych terenów jest niezbędny do zachowania ich statusu społecznego, a tym samym ich władzy.

Lusma – Gildia Wiary

Gildia ta twierdzi, że dba o dobro wszystkich odrzuconych przez pozostałe, zamożniejsze gildie. Wbrew jednak temu co głoszą, ich władza w mieście jest ogromna, jako że większość mieszkańców jest gotowa stawić się na ich wezwanie. Zrzeszają oni duchowych oraz religijnych przewodników tego świata i to do nich należy rzadki przywilej rozsądzania o tym co dobre a co złe. Nieraz zdarzyło im się używać tych wpływów dla własnej korzyści, a czasem nawet zwykła groźba wystarczyła, by dostali to czego chcą.

Otaczają Henakor czcią, przekonani że stanowi on spoinę utrzymującą nie tylko ich świat, ale cały wszechświat. Ludzkość jest w ich oczach rasą wybraną, ponieważ dane im jest żyć tak blisko Henakoru. Wierzą również że qoam, będący częściami boskiej istoty, jest świętą materią, z której należy korzystać jedynie w specjalnych okolicznościach i z należytym szacunkiem, za każdym razem wyśpiewując odpowiednie modły. W rzeczywistości nikt tak naprawdę nie stosuje się do wytycznych w tym względzie, co nie przeszkadza im w wykorzystywaniu dogmatów jako wymówki do prześladowania kłopotliwych osób.

Głęboko wierzą, że gdy tylko dotrą do Henakoru i zdobędą otaczające go ziemie ich bóstwo w końcu nagrodzi ich za gorliwą wiarę.

Kaetur – Gildia Wojowników

Gildia, której najbardziej obawiają się wszyscy mieszkańcy wyspy zrzesza pod swoim sztandarem żołnierzy, oficerów wojskowych i wszelkiej maści strażników. Mimo że przysięgają lojalność koronie, zdarzało się już, że gildia ta wykorzystywała swą potęgę militarną, by zabezpieczyć własne interesy. Wykorzystując czy to zastraszanie i przemoc, czy też bardziej subtelne podejścia, zawsze wychodzą na swoje. Zwykle trzymają się na uboczu i nie mieszają się w politykę, dopóki czegoś naprawdę nie potrzebują. A gdy już się w coś zaangażują, każdy wie że na pewno dopną swego.

Finansują ekspedycję, by utrzymać kontrolę nad wszelkimi znanymi ludzkości terytoriami, a tym samym wyeliminować choćby najmniejszą szansę na utratę swych wpływów wśród pozostałych gildii.

Magista – Gildia Uczonych

Ta mała gildia zrzesza uczonych, naukowców, inżynierów i wynalazców miasta. Mają obsesję na punkcie pogłębiania swej wiedzy. Jako jedyni naprawdę rozumieją procesy związane z manipulacją qoamem. Są szanowani, mimo że to stosunkowo mała grupa skupiająca często przedziwnych osobników. To właśnie ich odkrycia nieraz przyczyniły się do rozwoju społeczeństwa i efektywniejszego wykorzystywania kryształów.

Przedstawiciele Wiary uważają ich za skrajnych bluźnierców, jednak z uwagi na pożyteczność ich odkryć zawsze tolerowali ich obecność.

Gdy tylko Magista wpadła na pomysł stworzenia artefaktu, podzieliła się nim z pozostałymi gildiami, by zdobyć finansowanie dla swoich badań. Jedynie przedstawiciele Wiary zrozumieli wagę tego przedsięwzięcia i zdecydowali się pomóc. W zamian za fundusze zażądali, by Uczeni publicznie przyznali, że to Wiara i ich wiedza w ogromnym stopniu przyczyniły się do powstania artefaktu.

Sponsorują wyprawę wierząc, że bliskość Henakoru przyczyni się do niejednego przełomu w ich eksperymentach, a także z czystej potrzeby odkrywania cudów tych nieznanych lądów.

Shinglori – Loża Wybrańców

Mimo, że technicznie nie jest gildią, Loża reprezentuje Wybrańców w ten sam sposób, w jaki gildie reprezentują pozostałe części społeczeństwa. Bycie Wybrańcem oznacza wyróżnienie względem reszty obywateli. To tytuł, który wiąże się z różnymi przywilejami i obowiązkami, a jednym z nich jest oddanie całkowitej politycznej i teologicznej neutralności. Mówi się, że Wybrańcy służą w pierwszej kolejności obywatelom, potem gildiom, a dopiero na końcu królestwu. Wybrańcy są oddani wszystkim – z tego właśnie powodu wymaga się od nich neutralności i nie przystępowania do żadnej z Gildii. W przypadku Wybrańca, zaangażowanie w politykę może wiązać się z utratą tego tytułu. Shinglori to loża, która dba o ich interesy. Przysięga neutralności zabrania Wybrańcom wstępowania do żadnej gildii, i to ta organizacja ma na celu zapewnienie, że prawa i obowiązki królestwa oraz Gildii względem Wybrańców będą zawsze respektowane. Przywódca tego ugrupowania jest wybierany w drodze głosowania i nie może piastować tego stanowiska dłużej niż rok.