Civilization: Smoking i cylinder

• « powrót

Zdecydowanie jednym z rewolucyjnych elementów Sid Meier’s Civilization jest to, że gracz nie musi toczyć wojen, jeżeli tego nie chce. Wiele gier komputerowych przedstawia brutalne działania. W Cywilizacji niezwykłe jest to, że zapewnia ona kilka pokojowych alternatyw w rozwoju zamiast podbijania sąsiada. Pośród tych opcji zawiera się moja chyba najbardziej ulubiona strategia w Cywilizacji – kultura.

Zwycięstwo kulturowe reprezentuje uczynienie cywilizacji tak oświeconą i wspaniałą, że inne cywilizacje nie mają wyboru i muszą uznać, że jest to najwspanialsza cywilizacja na świecie, na zawsze pieczętując jej miejsce w historii. Osobiście bardzo lubię pomysł tworzenia pod moimi dobroczynnymi rządami utopii opartej na sztuce i kulturze.

Podobnie jak technologie, kultura była kolejną sprawą podczas procesu projektowania gry, którą chciałem uczynić jak najbardziej elegancką. Zdecydowałem, że zamiast utrzymywać lud w pełni szczęścia (jak ma to miejsce w grze komputerowej) gromadzenie kultury po prostu będzie sprawiało, że cywilizacja jest lepsza, a jeżeli gracz zgromadzi jej odpowiednią ilość, wygra grę.

Jednak, w przeciwieństwie do technologii, na pomysł których wpadłem bardzo szybko, kultura stanowiła dla mnie wyzwanie już na wczesnym etapie projektowania. Testowałem co najmniej pięć głównych mechanizmów, za pomocą których mógłbym ją przedstawić. Wiedziałem, że chcę, aby kultura działała niczym tor punktów zwycięstwa, ale w bardziej interesujący sposób. Ostatecznie wybrałem poniższą wersję toru kultury.

Tor kultury występujący na planszy

 Tor ten jest podzielony na trzy sekcje. W celu dokonania postępu na torze gracz musi wydać zasoby pokazane nad odpowiednią sekcją. Na przykład, aby poruszyć się o jedno pole do przodu w pierwszej sekcji, gracz musi zapłacić 3 punkty kultury. Aby poruszyć się do przodu w drugiej sekcji, gracz musi zapłacić 5 punktów kultury oraz 3 punkty wymiany handlowej (później zajmiemy się tym jak gracze zdobywają te zasoby, jednak obecnie wystarczy powiedzieć, że koszty te zapewniają istotne decyzje strategiczne). Pierwotnie cena za poruszenie na każde kolejne pole wynosiła 5 punktów kultury, jednak w trakcie testów wyszło na jaw, że tor działa lepiej, wraz ze wzrostem cen odpowiednim do rozwoju. Poza tym, za każdym razem kiedy gracz wejdzie na pole, otrzymuje nagrodę na nim pokazaną (kartę wydarzenia kulturalnego albo wielką osobę). Jeżeli gracz dotrze na ostatnie pole – wygrywa grę.

Zaraz zapytacie pewnie czym są wydarzenia kulturalne. Cóż, w grze występują trzy talie kart odpowiadające trzem sekcjom na torze kultury. Każda talia zawiera mieszankę różnych kart akcji, które mogą pomóc na różnorodne sposoby. Pierwsza talia zawiera najsłabsze wydarzenia, podczas gdy w trzeciej znajdują się najpotężniejsze z efektów. Poniżej możecie zobaczyć kilka przykładów z pierwszej (najsłabszej) talii:

Teraz zobaczcie jak wyglądają identyczne wydarzenia o różnej sile. Poniżej prezentujemy trzy poziomy podobnych kart (zauważcie, że symbol w dolnej części każdej karty oznacza talię, z której ona pochodzi):

Wydarzenia kulturalne były dobrym miejscem na zawarcie wszystkich wydarzeń, które chciałem oddać do dyspozycji graczy, do sporadycznego użytku (takie jak wymiana czy zabicie pionków bez walki). Kiedy nawet Niemcy wykazali tendencję do zdobywania kilku kart wydarzeń kulturalnych wiedziałem, że udało mi się zaprojektować to, na czym mi zależało.

Natomiast, jeżeli chodzi o wielkich ludzi, chciałem aby ich użycie było proste, ale jednocześnie, aby nie eliminowało możliwości zrobienia z nimi czegoś bardziej skomplikowanego w późniejszej części rozgrywki. Dlatego zaprojektowałem ich w taki sposób, że działają niczym dobre budynki, które mogą być czasem poruszane. Zanim jednak, w jednym z kolejnych artykułów, przejdziemy do opisu surowców, rzut oka na różnych wielkich ludzi powinien dać Wam zarys ich działania.

Ostatnim znaczącym elementem Cywilizacji jest powiązanie kultury z najbardziej rozpoznawalnymi składnikami gier komputerowych – cudami świata. Cuda świata są wznoszone jak budynki, a pozyskuje się je ze wspólnego rynku. Wiele cudów świata można wybudować po obniżonym koszcie, jeżeli gracz zna odpowiednią technologię. Każdy cud świata składa się ze znacznika, reprezentującego jego położenie na mapie, oraz karty, opisującej specjalną zdolność. Spójrzcie przykładowo na Wiszące ogrody:

W talii występują antyczne, średniowieczne oraz nowoczesne cuda świata. Wszystkie antyczne cuda świata pojawiają się na rynku jako pierwsze, po nich przychodzą średniowieczne, a na końcu nowoczesne cuda świata. Antyczne cuda świata są najsłabsze oraz najtańsze i mogą zostać zanegowane przez innych graczy przy pomocy określonych technologii. Zanegowany cud świata traci swoja specjalną zdolność. Średniowieczne cuda świata są silniejsze, ale nadal mogą zostać zanegowane przez jedną technologię wyższego poziomu. Z drugiej strony, nowoczesne cuda świata mają najsilniejsze zdolności i w ogóle nie mogą być negowane. Po tym jak na rynku zaczną pojawiać się nowoczesne cuda świata, rozgrywka zbliża się ku końcowi.

Poniżej możecie porównać sobie po jednym cudzie świata z każdej epoki:

Jak sami widzicie, kultura w grze planszowej Sid Meier’s Civilization oferuje różnorodne opcje, z których sprytny gracz skorzysta, aby osiągnąć różnorodne korzyści. Jeżeli gracz zdecyduje wyspecjalizować się w kulturze, obiecuję Wam, nie będzie zawiedziony! Tak więc czas przywdziać smoking i cylinder!

Zaprojektowana przez Kevina Wilsona Sid Meier’s Civilization: Gra planszowa jest inspirowana legendarną serią gier komputerowych stworzonych przez Sida Meiera. 2-4 graczy wciela się w role sławnych przywódców odpowiedzialnych za historyczne cywilizacje, z których każda ma unikalne umiejętności. W trakcie rozgrywki gracze mogą badać modułową planszę, wznosić miasta i budynki, toczyć bitwy, wynajdywać potężne technologie i przyciągać wielkich ludzi wzbogacając w ten sposób swoją kulturę. Sam wybierz drogę, która doprowadzi do zwycięstwa.